Szczęście to jedna z emocji jakie odczuwamy. Czy zatem można zmierzyć szczęście ankietą? Co będziemy oceniać? Nasze samopoczucie czy poziom satysfakcji? Te pytania towarzyszą mi od kilku tygodni, kiedy to uczestniczyłam w warsztacie o szczęściu prowadzonym przez pierwszego w Polsce Chief Happiness Officera - Kasię Kern.
A może jest tak, że musimy dostosowywać metody i techniki do danego środowiska pracy a szczęście w pracy to doświadczenie osobistych wartości?
FAKTY:
Szczęście jest silną pozytywną emocją i jest podstawowym doświadczeniem człowieka (Diener i Diener, 1996).
Od wieków szczęście było intrygującym aspektem badań i historii, jednak stosunkowo niedawne jest włączone w dziedzinę psychologii (McMahon, 2006).
Pozytywna psychologia, czyli nauka o szczęściu, która stała się popularna w ostatniej dekadzie, była pierwszym krokiem specjalistów w dziedzinie zdrowia psychicznego do oceny znaczenia radości w różnych sferach życia (Seligman, 2000).
Pozytywna psychologia polega na wzmacnianiu tego, co jest właściwe, a nie na korygowaniu tego, co jest złe
Chcecie banana?
Systemy motywacji pracowników (bo zmotywowany pracownik to szczęśliwy pracownik (?) coraz częściej łączą się z promocją zdrowego trybu życia, a to już nie tylko karty sportowe oferowane pracownikom, ale również produkty żywnościowe! Ostatnim hitem są owoce w pracy i … tak banany. Tylko czy spełnianie kolejnych oczekiwań/próśb przyniesie pożądane rezultaty?
A może jest właśnie tak, że radość w pracy to doświadczenie osobistych wartości, od razu nasuwa się pytanie czy rzeczywiście wiesz, co jest dla Ciebie ważne, abyś był/była zmotywowany/a i zadowolony/a ze swojej pracy? Wydaje się, że to jest właśnie klucz do szczęścia w pracy: samoświadomość.
Szczęśliwy szef, który codziennie dostarcza świeże owoce czy przekazuje karty upominkowe to nie jest droga do zapewnienia szczęścia w pracy, czy raczej poczucia szczęścia. Szczęście to wybór, skutek własnej decyzji, nie zaś wypadkowa jakichś zewnętrznych okoliczności.
Trochę informacji znalezionych w internecie: w 1999 roku, zanim Google zatrudnił swojego pierwszego CHO Chade-Meng Tan, francuska marka odzieżowa "Kiabi" zatrudniła profesjonalistę jako Happiness Officer. To był jeden z najwcześniejszych postępów w branży i po ogromnym sukcesie Google i ich motywacyjnego CHO Meng, rekrutacja managerów ds. szczęścia stała się kulturą firm z różnych sektorów.
Dr Christine Carter, starszy pracownik naukowy Uniwersytetu Kalifornijskiego, wspomniała w jednej ze swoich publikacji naukowych, że szczęście, zarówno w pracy, jak i w życiu, nie polega tylko na czerpaniu uczucia satysfakcji.
Powiedziała też, szczęście nie jest uczuciem wynikającym ze zdobywania lub robienia tego, co chcemy, lecz możliwością uzyskania dostępu do szeregu pozytywnych emocji, takich jak optymizm czy wdzięczność, itp.
Z jej ustaleń jasno wynika, że bycie szczęśliwym w pracy nie oznacza powszechnej akceptacji lub całkowitego braku negatywnego stresu; jest to po prostu siła, dzięki której możemy poszerzyć naszą perspektywę i odbić się z powrotem od negatywów.
Szczęśliwi pracownicy to doskonała inwestycja dla firm odnoszących sukcesy. Badania pokazują, że kiedy pozytywne osoby prowadzą organizację, jest bardziej prawdopodobne, że w dłuższej perspektywie przyniesie ona korzyści finansowe i rozkwitnie.
A na koniec zostawiam kilka haseł/słów o szczęściu w innych krajach, może nas to zainspiruje:
Lagom (Szwecja) - nie za dużo, nie za mało, w sam raz.
Ikigai (Japonia) - szczęście płynące z bycia stale zajętym.
Hakuna matata (Kenia, Tanzania) - nie martw się, wszystko będzie dobrze.
Dolce far niente (Włochy) - słodka bezczynność, miłe nieróbstwo.
Inszalla (kraje arabskie) - jak Bóg da, z boską pomocą.
Sisu (Finlandia) - przekraczanie siebie, stawianie czoła wyzwaniom.
Nie ma jednej niezawodnej instrukcji czy rady jak budować dobrostan organizacji / szczęście w pracy, a powyższe przykłady dokładnie to ilustrują. Szczęście można znaleźć w zwiększeniu zaangażowania, przekształcaniu stanowiska pracy / obowiązków itd.
O szczęściu w pracy będę jeszcze pisać, przyjrzę się też bliżej Wellbingowi - procesowi zapewnienia jak najlepszych warunków pracy uwzględniając indywidualne potrzeby pracowników wynikające z wieku, różnorodności osobowości, podejścia do życia, stylu bycia i pracy, stopnia sprawności, a dla kontrastu polecam zapoznać się z listą 30 killerów szczęścia w pracy
Komentarze
Prześlij komentarz