Dostępność 6 tekst ciągły
DOSTĘPNOŚĆ 6
UDOSTĘPNIANIE
Najpierw ocena usług, raport i rekomendacje zmian. Z biegiem czasu opracowanie
zestawu narzędzi dla operatorów turystycznych, którzy chcieliby zwiększyć swój
poziom dostępności. Zapewnienie szkoleń dla instruktorów aktywności na świeżym
powietrzu, aby pomóc im w byciu bardziej "integracyjnymi" w ich działaniach, wreszcie
szereg drobnych usprawnień, które w sumie dają efekt dostępności wycieczki lub spływu
kajakowego. Po co nam udostępnianie usług? Między innymi dlatego, że prawie każdy
na pewnym etapie życia będzie miał dodatkowe potrzeby, czy może wymagania,
dotyczące dostępu - niezależnie od tego, czy będzie to osobiste nabycie na stałe lub
tymczasowo w wyniku wypadku lub kontuzji, poprzez osobę z niepełnosprawnością
w rodzinie lub w sytuacji podróży z kimś np. poruszającym się na wózku inwalidzkim.
Powinniśmy udostępniać usługi turystyczne dla dobra wszystkich. Jednym ze sposobów
jest stwarzanie możliwości do uprawiania turystyki - dostosowanie usług i produktów
turystycznych, tak żeby każdy mógł i chciał z nich skorzystać. I właśnie Nordic Walking
(NW) to aktywność, którą mogą wykonywać wszyscy bez względu na wiek czy poziom
sprawności fizycznej. Podczas spacerów z kijkami możemy nawiązywać nowe znajomości,
tempo ćwiczeń pozwala na swobodną rozmowę i nie jest wyczerpujące, więc oprócz
oczywistych korzyści dla zdrowia, mamy tutaj dodatkowy czynnik społeczny.
Warto czynić usiłowania w obrębie swojego najbliższego otoczenia – prowadzonych
zajęć sportowych/ turystycznych, treningów Nordic Walking, Warsztatów Terapii
Zajęciowej, Szkół i Uczelni itd. Tak właśnie wygląda udostępnianie, nie przemawia do
tłumu, nie staje przed kamerą, często bywa niezauważone, ale jest mało rzeczy, które
byłyby bardziej warte uwagi.
Aneta Bilnicka,
pomysłodawczyni kwartalnika #DOSTĘPNOŚĆ
aneta.bilnicka@gmail.com
Absolwentka Zarządzania w turystyce
Uniwersytetu Jagiellońskiego, certyfikowana
trenerka NW oraz asystentka turystyczna osób
z niepełnosprawnościami. Specjalizuje się w
udostępnianiu turystyki górskiej i kajakowej.
wstęp
Podstawowe informacje. W Nordic Walking przeciwległe i naprzemienne ruchy rąk i nóg,
którymi rytmicznie wymachuje się do przodu i do tyłu, są takie same jak podczas
normalnego chodzenia, ale za to, tu są zdecydowanie bardziej intensywne. Bardzo istotne
jest, aby od samego początku marszu starać się nauczyć poprawnego rytmu i wymachu
podczas wykonywania ruchów nordicowych, pozwoli to zapewnić najlepsze efekty
treningowe. Amplituda wymachów rękami w jedną i drugą stronę, również decyduje o
długości ruchu nóg. Wymachy rąk o małym zasięgu wpływają na ograniczone ruchy
bioder i kończyn dolnych [1].
Na podstawie wielu badań naukowych możemy całkiem śmiało stwierdzić, że regularna
aktywność fizyczna staje się coraz ważniejsza w procesie starzenia się. To dotyczy to
również osób z niepełnosprawnościami. Utrzymanie sprawności fizycznej poprzez
codzienne ćwiczenia jest łatwym i bezpiecznym sposobem na zachowanie zdolności
motorycznych i poznawczych. Wiele problemów fizycznych, które kojarzymy ze
starzeniem się, jest konsekwencją braku aktywności fizycznej. Różnorodne aktywności
ruchowe zapewniają odpowiednią sprawność fizyczną. Amerykańskie Kolegium
Medycyny Sportowej zdefiniowało sprawność fizyczną jako zestaw pięciu różnych
mierzalnych elementów: formy sercowo-oddechowej, siły mięśniowej, wytrzymałości
mięśniowej, składu ciała i gibkości.
Chodzenie z kijkami, ćwiczenia siłowe z gumami i ćwiczenia gibkości z kijkami to
idealne połączenie, które spełnia wszystkie podstawowe wymagania sprawności
fizycznej związanej z dbałością o zdrowie [2].
Jednak tylko odpowiednia technika chodu może zapewnić nam w pełni wykorzystanie
właściwości prozdrowotnych. Natomiast nieumiejętne posługiwanie się kijkami może
spowodować kontuzję, bądź pogłębić problemy zdrowotne, techniki powinniśmy uczyć się
pod okiem doświadczonego instruktora/ instruktorki.
Warto pamiętać, aby zacząć od zajęć z niższą intensywnością i przede wszystkim
opanować prawidłową technikę marszu z kijami. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO)
rozróżnia ćwiczenia o umiarkowanej intensywności (przy których tętno osiąga między 50
a 70% maksymalnej wartości) oraz ćwiczenia o wysokiej intensywności (od 70 do 85%
maksymalnej wartości tętna). Nordic daje możliwość treningu w obu tych zakresach
intensywności. Nordic Walking powinien być uprawiany przez stosunkowo długie
okresy, tj. od pół godziny do dwóch godzin jednorazowo. Tempo powinno być
równomierne, a tętno powinno wzrastać do 120-150 uderzeń na minutę. Nordic Walking
ma również wymiar społeczny. Pozwala dobrze się bawić w towarzystwie innych,
nawiązywać znajomości i przyjaźnie oraz czuć się częścią grupy. Wszystkie osoby o
specjalnych potrzebach mogą mieć różne problemy w zakresie niepełnosprawności
fizycznej. Mimo to muszą być aktywne fizycznie w ramach swoich możliwości, ponieważ
brak ruchu prowadzi do nowych komplikacji, które uniemożliwiają lepszą jakość życia.
nordic dla osób niewidomych -
Nordic Walking mogą uprawiać osoby niewidome, oczywiście jest tu wiele czynników
indywidualnych, które należy brać pod uwagę podczas nauki i stałych sesji, ale nie jest to
niemożliwe. Odbywają się już MISTRZOSTWA POLSKI NIEWIDOMYCH I SŁABOWIDZĄCYCH W NORDIC WALKING NA DYSTANSIE 5KM. Być może w przyszłości
Nordic zagości na stałe w zawodach rangi mistrzowskiej niewidomych [3].
Treningi i nauka na pewno będzie wymagać sporo wysiłku i determinacji ze strony
niewidomych kijkarzy aby osiągnąć cel. Powinno się szczególnie pamiętać o rozgrzewce,
marszu właściwym (min. 30 min, max. 1,5 godz.) oraz rozciąganiu. Przeprowadzamy
rozgrzewkę, siłowo, mięśnie brzucha, nóg i mięśnie obręczy barkowej oraz ćwiczenia
rozciągające a także zabawy integracyjne i ćwiczenia oddechowe. Każdy z niewidomych
musi mieć partnera/przewodnika, którego zadaniem jest informowanie o zagrożeniach na
trasie marszu. Czy nie ma górek lub kretowisk, korzeni, dołków i innych przeszkód.
Niewidomi kijkarze pokonują swoje słabości, dążą do celu i czują adrenalinę w zdrowej
rywalizacji [4].
To wciąż jakiś ułamek procenta osób, które próbują tej aktywności, ale rokowania na
opanowanie tej dyscypliny w tej grupie społecznej są duże, więc przyszłość jawi się w
jasnych barwach. Przed przystąpieniem do organizacji treningu NW warto porozmawiać z
przyszłymi kijkarzami o ich potrzebach, czy mają jakieś przeciwskazania do uprawiania
aktywności na świeżym powietrzu itd. Wywiad pomoże dopasować trening do
indywidualnych predyspozycji uczestników.
Kijki podobnie jak biała laska, mogą służyć do identyfikowania nadchodzących
przeszkód. Pomogą również zachować równowagę i wyprostować się, gdy szlak jest
kamienisty lub nierówny. Aby ułatwić sobie marsz w grupie innych ludzi osoby niewidome
mogą słuchać wskazówek dźwiękowych. Dźwięki, które sami wydają chodząc, dostarczają
ważnych informacji o szlaku – jak kałuże, sypki żwir czy piasek oceniając, jak będzie
wyglądała nawierzchnia szlaku, można być bardziej gotowym na dokonanie wszelkich
zmian w chodzie.
Więcej na temat Nordic Walking dla osób niewidomych w wywiadzie "Od ogółu do
szczegółu czyli Nordic Walking osób niewidomych i słabowidzących" w rozmowie z
przedstawicielami Stowarzyszenia w Labiryncie. link: https://www.happinessmanager.online/2022/02/od-ogou-do-szczegou-czyli-nordic.html
*asystent turystyczny osoby niepełnosprawnej #ATON
nordic dla osób chorujących
Nordic Walking dla osób chorujących przewlekle
Niektóre z badań opisujące programy usprawniania pacjenta potwierdzają efektywność
NW w podnoszeniu wydolności fizycznej i wzmacnianiu mięśni kończyn górnych [5].
Korzystne efekty tego rodzaju marszu potwierdzono także w grupie osób z przewlekłymi
bólami kręgosłupa, z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc oraz u kobiet po mastektomii
[6,7]. Ważnym zakresem badań uwzględniających NW w rehabilitacji są wskazania
dotyczące poprawy mobilności osób z chorobą Parkinsona [3].
Kiedy mamy do czynienia ze zmianami chorobowymi, czy nawet przebytym zabiegiem
endoprotezoplastyki, nie powinniśmy zwlekać ani chwili dłużej z rozpoczęciem regularnej
aktywności ruchowej. Nordic Walking dzięki odpowiedniej pracy kijów powoduje znaczne
odciążenie kręgosłupa i kończyn dolnych (do 5kg), powodując iż jesteśmy w stanie
przemaszerować o wiele dłuższe dystanse bez większych dolegliwości bólowych, trenując
i zwiększając przy tym naszą kondycję, sprawność oraz siłę mięśniową. Rehabilitacja jest
warunkiem skutecznego leczenia większości chorób, niestety z różnych przyczyn tylko
niewielki odsetek chorych jest w Polsce rehabilitowany, nawet w przypadku chorych
kardiologicznych po leczeniu ostrych zespołów wieńcowych [4]. Poszerzenie dostępności
i skuteczności rehabilitacji metodą Nordic Walking, mogłoby zmienić tę sytuację.
Nordic dla osób chorujących na depresję.
Nordic walking zwiększa poziom wydzielania serotoniny, uważanej za hormon szczęścia.
Dzięki temu poprawia się samopoczucie. Czy nordic walking może okazać się zbawienny
przy tym schorzeniu? To zagadnienie postanowili zbadać naukowcy z Uniwersytetu w
Tartu w Estonii. Eksperyment o nazwie „Fizyczna aktywność pacjentów z depresją i ich
motywacja do ćwiczeń: nordic walking w praktyce rodzinnej” zakończył się w 2008 roku.
Celem badaczy było sprawdzenie jak zmotywowani są pacjenci z depresją do regularnych
ćwiczeń i jaki jest poziom ich aktywności fizycznej. Dodatkowo zastanawiano się czy
Nordic walking sprzyja poprawie nastroju i kondycji u tych osób.
Eksperyment rozpoczął się w maju 2007 roku, a po 24 tygodniach zaczęto wyciągać
wnioski. Otóż nastawienie wszystkich uczestników (wraz z rodzinami) do samego nordic
walking było jak najbardziej pozytywne. 40% osób z depresją zauważyło poprawę w ich
zdrowiu bądź samopoczuciu, a u dwóch z nich nastąpiła znacząca zmiana na lepsze.
Wyniki pokazały więc, że nordic walking może być stosowany w rehabilitacji osób ze
zdiagnozowaną depresją, oczywiście nieodzownie musi łączyć się z profesjonalnym
wsparciem psychologicznym [8]. NW jest więc odpowiedni w depresji.
nordic dla osób starszych
Nordic Walking dla osób starszych
Regularny trening Nordic Walking zwiększa ruchomość stawów, poprawia sprawność
fizyczną i ułatwia korekcję postawy ciała. Udowodniono, że trening NW jest skuteczny w
ocenie sprawności fizycznej, chodu, równowagi i tolerancji wysiłku, wpływa pozytywnie
na jakość życia oraz zmniejsza ryzyko upadków wśród osób starszych [9].
Według raportu Santander Consumer Banku wiek determinuje skłonność do uprawiania
sportu w towarzystwie najbliższych. Tylko 8 proc. najstarszych badanych (powyżej 70
roku życia) regularnie podejmuje aktywność fizyczną z jednym lub kilkoma członkami
rodziny. Brak towarzystwa, czasu oraz kwestie finansowe to najczęstsze powody
stojące na przeszkodzie do uprawiania sportu - Idealną dyscypliną, która jest
niedroga, można uprawiać ją z bliskimi, a przy tym nie jest czasochłonna jest nordic
walking. Dzięki regularnym ćwiczeniom możemy kontrolować wagę ciała, poprawia się
wydolność sercowo naczyniowa i ogólna odporność organizmu. Do tego dochodzi
oczywiście poprawa samopoczucia i samooceny. Jednak podstawą jest systematyczność.
Trening nordic walking spowalnia procesy starzenia, eliminuje stres oraz uczucie
sztywności karku i barków, przez co jest szczególnie polecany osobom wykonującym
pracę siedzącą. Godzinny trening nordic walking to wydatek energetyczny rzędu 400
kcal, czyli aż o 40 proc. więcej w stosunku do zwykłego marszu. Jednocześnie, przy
zachowaniu właściwej techniki chodu, obciążenie stawów jest o 30 proc. mniejsze w
porównaniu z joggingiem [10].
Jedynymi faktycznymi przeciwwskazaniami do uprawiania nordic walking są problemy z
ruchomością kończyn – tu nawet zwichnięty nadgarstek czy kostka będzie przeszkadzać.
Z kijami nie trzeba się męczyć, by marsz przynosił efekty, ale jednocześnie można
zorganizować sobie naprawdę wysiłkowy trening.
Nordic dla osób z zespołem Downa
Z przeprowadzonych w 2018 r. badań nad skutecznością nordic walking i treningu
fizycznego w poprawie równowagi i składu ciała u osób z zespołem Downa wynika, że
regularny trening NW ma pozytywny wpływ na wybrane parametry przestrzenno-
czasowe i kinematyczne u osób z zespołem Downa i może być atrakcyjną i bezpieczną
formą rehabilitacji [11,12].
Dorosłe osoby z zespołem Downa (ZD) prezentują upośledzenie zdolności motorycznych
w zakresie chodu, które odbiega od fizjologicznej normy. Charakterystyczne niekorzystne
zmiany w chodzie obejmują parametry przestrzenno-czasowe, takie jak: zmniejszenie
prędkości chodu, wydłużenie fazy podwójnego podporu, zmniejszenie długości kroku,
zwiększenie szerokości kroku. Do typowych niekorzystnych zmian należy również
zmniejszenie lub brak naprzemiennego ruchu kończyn górnych [9,12]. Zdolność do
kontrolowania chodu wydaje się odzwierciedlać wcześniej nabyte doświadczenia
motoryczne, dlatego zastosowanie zróżnicowanego treningu sensorycznego może pomóc
w modyfikacji reakcji motorycznych i poprawie chodu osób z ZD [12].
Zespół Downa jest zaburzeniem, które występuje w wyniku obecność dodatkowego 21
chromosomu. W ostatnim czasie obserwuje się wzrost odsetka osób dotkniętych
zespołem Downa. Według rejestrów prowadzonych w USA liczba dzieci urodzonych z
zespołem Downa wzrosła o 31,1% . W Polsce częstość występowania zespołu Downa
szacuje się na 1 przypadek na 800–1000 żywych urodzeń [13].
"Regularna aktywność fizyczna wykonywana przez osoby z trisomią 21 może znacząco
wpłynąć na długość życia, sprawność fizyczną, psychiczną i emocjonalną.
Przeprowadzono badania w których stwierdzono pozytywny wpływ treningu fizycznego
na poprawę sprawności fizycznej osób z Zespołem Downa. Proponowane programy
rehabilitacyjne, składające się z ćwiczeń wytrzymałościowych, siłowych i równowagi,
istotnie wpłynęły na poprawę sprawności fizycznej, siły, równowagi, powodując
jednocześnie zmniejszenie masy ciała u osób z niepełnosprawnością intelektualną.
Trening Nordic Walking ma pozytywny wpływ na równowagę u osób z zespołem
Downa, wyrażony jako zmniejszenie wskaźnika kołysania podczas testu mCTSIB,
podczas gdy w grupie poddanej ogólnemu treningowi rehabilitacyjnemu nie odnotowano
takich zmian. Trening Nordic Walking powoduje korzystne zmiany w wadze ciała osób z
zespołem Downa, wyrażające się zmniejszeniem masy ciała, zawartości tkanki tłuszczowe
i BMI, podczas gdy trening ogólny nie powoduje istotnych zmian w składzie masy ciała.
Trening Nordic Walking jest skuteczną formą zapobiegania otyłości wśród osób z
zespołem Downa, dlatego warto włączyć Nordic Walking do codziennej, obowiązkowej
aktywności. Wyniki badań potwierdzają, że 10-tygodniowy program treningowy NW
wywołuje zmiany w parametrach chodu i poprawia jakość chodu u dorosłych osób z
zespołem Downa (...). Po 10-tygodniowym programie treningowym długość kroku
wzrosła w obu kończynach dolnych, podobnie jak długość cyklu chodu. Regularny trening
NW przyczynił się również istotnie do zwiększenia szybkości chodu u osób z zespołem
Downa [11,12].
Konkludując regularny trening NW ma korzystny wpływ w zakresie rehabilitacji i
reedukacji chodu u osób z ZD, dlatego zaleca się włączenie treningu NW do codziennej
aktywności. Nordic Walking powinien być oferowany np. przez WTZ czy ŚDS.
Wnioski z przeprowadzonych badań: regularna aktywność fizyczna, jaką jest trening
Nordic Walking, ma pozytywny wpływ na równowagę osób z zespołem Downa. Zmiany te
były większe u osób uczestniczących w treningu Nordic Walking niż w zwykłym treningu
fizycznym. Obie badane grupy wykazały poprawę w porównaniu z grupą kontrolną [01].
Nordic walking w warsztatach terapii zajęciowej lub ośrodkach pomocy społecznej
stanowi fantastyczną formą zagospodarowania czasu wolnego oraz integracji ze
środowiskiem. Zajęcia z Uczestnikami WTZ wymagają dużo cierpliwości i zaangażowania. Muszą być dostosowane do możliwości osób z niepełnosprawnościami.
Poza nauką systematyczności, poprawą nastoju, integracją w grupie, ważnym jest
zaangażowanie uczestników WTZ, którzy po treningach mają poczucie sprawstwa oraz
wysokie poczucie własnej wartości [14]. Pozostaje tylko propagować nordic walking, aby
jak najwięcej terapeutów zajęciowych dowiedziało się o tej aktywności i włączyło ja na
stałe do grafiku zajęć w swoich placówkach.
trening cardio, trening koordynacyjny i trening siłowy.
Trening cardio powoduje poprawę układu krążenia, trening koordynacyjny ma na
celu wzmocnienie zdolności sensomotorycznych.
Trening siłowy, który jest coraz ważniejszy w wieku dojrzałym, powoduje
wzmocnienie struktur mięśniowych i więzadłowych. W tym przypadku chcemy
przyjrzeć się bliżej efektom i prawidłowej realizacji treningu siłowego [2].
Dla użytkowników wózków inwalidzkich - Gymstick
Organizm ludzki reaguje na stresy i obciążenia poprzez adaptację. Może to być
rozluźnienie muskulatury w sensie negatywnym, i wzmocnienie muskulatury w
pozytywnym znaczeniu. Przy rozsądnym obciążeniu mięśnie, więzadła, ścięgna lub
chrząstki reagują wzrostem i wzmacniają ciało, a człowiek staje się bardziej sprawny.
Ważne by przygotować odpowiedni indywidualny program treningowy, który chroni
przed nadwyrężeniami lub kontuzjami. Tylko przy niewłaściwym obciążeniu lub
przeciążeniu należy spodziewać się kontuzji.
W treningu wyróżnia się trzy obszary:
Efekty treningu z ciężarami:
- ożywienie muskulatury,
- łatwiejsze przesiadanie się z wózka inwalidzkiego do samochodu, na łóżko, na krzesła
lub ławki,
- lepsza stabilizacja stawów dzięki dobrze wytrenowanej muskulaturze,
- rozładowanie napięć poprzez konsekwentny i dostosowany trening,
- wzrost gęstości kostnej jako profilaktyka osteoporozy,
- pozytywny wpływ ruchu na warstwy chrzęstne.
Gymstick to urządzenie treningowe, które doskonale nadaje się do dopasowanego
treningu i wspiera wszystkie pozytywne efekty treningu siłowego. Dzięki Gymstick trening
z ciężarami jest bardzo dobrze mierzalny. Dzięki temu można przeprowadzić
indywidualny trening w pełni dostosowany do osobistych celów. Gymstic można
połączyć z Nordic Walking. W przypadku osób poruszających się na wózku inwalidzkim
gymstic lub guma przymocowana tymczasowo do kijków nordic walking może posłużyć
jako lekki wielostronnego zastosowania przybór treningowy lub terapeutyczny
przeznaczony dla osób w każdej grupie wiekowej. Więcej o tej metodzie można
przeczytać w publikacji z zbadań: European sports network for rehabilitation of
persons with disabilities, str 28, link do publikacji i badań tutaj.
Wywiad nt. nordic walking z osobami niewidomymi i niedowidzącymi link: https://www.happinessmanager.online/2022/02/od-ogou-do-szczegou-czyli-nordic.html
Jak zorganizować zajęcia nordic walking?
Zbieramy grupę chętnych, znajdujemy instruktora nordic walking, który ma
doświadczenie w prowadzeniu zajęć dla osób z niepełnosprawnościami lub jest otwarty
na wiedzę w tym zakresie, wypożyczamy kijki lub znajdujemy instruktora który takie kije
posiada, ustalamy dzień i gotowe. W teorii wszystko jest łatwe, przejdźmy do praktyki.
Załóżmy że mamy grupę chętnych, potrzeba instruktora, który nauczy nas prawidłowej
techniki marszu: w Krakowie działa kilka organizacji i klubów Nordic Walking, wystarczy
poszukać w Internecie, ale grupą godną polecenia, którą prowadzi certyfikowana
instruktorka nordic walking i jednocześnie asystentka turystyczna osób z
niepełnosprawnościami jest grupa "OWCA" (tel. 796848562). Poza Krakowem warto
sprawdzić strony PTTK, Stowarzyszeń nordic walking i domów kultury - często mają
nordic w swojej ofercie zajęć dla seniorów. W Katowicach działa grupa przy klubie
sportowym SMP Chorzów - Stowarzyszenie w Labiryncie.
Mam grupę, mam instruktora co dalej? w zasadzie dalsze kwestie organizacyjne powinny
spoczywać na instruktorze nordic walking, ale jeśli z jakiś powodów musimy sami zadbać
o sprzęt oto kilka rad jak się do tego zabrać:
Jak wygląda kij do nordic walking? W kijach do nordic walking powinny być przede
wszystkim: rękawiczki, nie paski oraz gładka, drobna rękojeść.
Jak dopasować kijki nordic walking?
Od poprawnego dopasowania kijów do swojej wysokości, postawy oraz indywidualnych
wymagań zależy nie tylko komfort używania sprzętu, ale przede wszystkim poprawność
techniki chodzenia, a więc skuteczność treningów. Na rynku dostępne są zarówno kije o
stałej długości, jak i te regulowane. Ważne, by ustalać długość kijków w obuwiu, w
którym najczęściej będziemy ćwiczyć. Ustalając wysokość kijków możesz się posłużyć
między innymi wzorem. Inna metoda to postawienie kija pionowo przed sobą, który
powinien chwycony na wysokości rękojeści dać nam kąt prosty w łokciu.
Zastosuj formułę 0,66-0,70 × wysokość osoby w centymetrach; ten współczynnik nie jest
zbyt dokładny – to dość ogólnikowy pomiar, który nie uwzględnia indywidualnych cech
każdego użytkownika z osobna.
Stań prosto, oprzyj grot kijka na ziemi i chwyć jego rękojeść; twoje przedramię powinno
stworzyć w stawie łokciowym lekko rozwarty kąt; dla bardziej sprawnych kąt ten może
być nieco bardziej ostry, dla mniej sprawnych osób jeszcze bardziej rozwarty [1].
Akcesoria i ubiór podczas treningów NW
Trzy warstwy odzieży: wewnętrzna, środkowa oraz zewnętrzna (w dolnej części stroju
również) oraz nieprzemakalne buty z grubą trekkingową podeszwą są obowiązkowym
zimowym wyposażeniem. Świetnie sprawdzą się też buty przed kostkę. Bardzo ważną
cechą dla butów, w których będziemy uprawiać NW jest to by przednia część podeszwy
buta była dość elastyczna a pięta sztywniejsza. Zimą warto założyć specjalnego
"talerzyk" na zakończenie kijka, który uniemożliwi mu zapadanie się w śnieg, a tym
samym zapewni większą stabilizację. Chodząc po twardych nawierzchniach (chodnik,
asfalt itd.) warto założyć tzw. buciki na końcówki naszych kijków.
Mając grupę, odpowiednie kije, wyznaczoną trasę i doświadczonego instruktora możemy w
pełni cieszyć się korzyściami płynącymi z uprawniania nordic walking. To co może się
przydać to rękawiczki sportowe, pas biodrowy, pokrowiec na kije itd.
Aby umożliwić urozmaicenie treningu wytrzymałościowego o element siłowy i trening
propriocepcji, skonstruowano nowy rodzaj kijów o nazwie Bungy Pump (BP).
Wyprodukowane przez Szwedów kije zawierają w swojej konstrukcji 20-centymetrowy
element pneumatyczny o sile 4, 6 i 10 kg, w zależności od modelu. Technika marszowa
Bungy Pump jest zbliżona do Nordic Walking. W obu przypadkach ruch lokomocyjny jest
zgodny z poszczególnymi fazami chodu, a ruch w stawach ramiennych odbywa się w
podobnym zakresie jak podczas dynamicznego, swobodnego marszu. Rytmiczny,
naprzemianstronny ruch kończyn oraz element odpychania się kijami od podłoża powoduje
zwiększenie prędkości marszu oraz wymaga odpowiedniej koordynacji od ćwiczącego. Kije
BP w przeciwieństwie do kijów NW nie dają ćwiczącemu stabilnego podporu. Dociśnięte
wbrew stawianemu oporowi uginają się w kontakcie z podłożem [15]. Z tego powodu kije
Bungy Pump nie są polecane dla osób z niepełnosprawnościami.
PODSUMOWANIE
Chód jest elementarnym ruchem człowieka i efektywnym treningiem ruchowym. Jest
całkowicie naturalną oraz bezpieczną rekreacją, którą można uprawiać w dowolnym
miejscu i czasie. Nie wymaga drogiego sprzętu ani specjalnych urządzeń, a jedynie czasu i
chęci. Regularne chodzenie poprawia zarówno zdrowie psychiczne, jak i fizyczne, ponieważ
wzmacnia każdy mięsień w organizmie, jednocześnie nie przeciążając przy tym stawów.
Ponadto, organizm po trzydziestu minutach spaceru zaczyna wydzielać serotoniny, czyli
hormon szczęścia, oraz endorfiny, a tym samym w dużej mierze przyczynia się do dobrego
nastroju. W tym numerze #DOSTĘPNOŚĆ omówiono założenia dotyczące wsparcia i
nauki prawidłowej techniki nordic walking dla osób starszych oraz osób z różnymi
rodzajami niepełnosprawności, w szczególności dla osób niewidomych.
Literatura
[1] Kantaneva M., Prawdziwe oblicze Nordic Walking, Norwegia, 2005
[2] European sports network for rehabilitation of persons with disabilities, link do
publikacji i badań:
https://ec.europa.eu/programmes/erasmus-plus/project-result-
content/29438939-b6bd-4837-ba6d-cbb02197bdef/GNW%20programme.pdf
[3] http://www.razemnaszlaku.eu/?nordic-walking-w-tandemie,127 [dostęp 17.01.2022]
[4] https://marszpozdrowie.pl/poprz_wyd/szkolenie-nordic-walking-dla-niewidomych-i-
slabowidzacych/ [dostęp 17.01.2022]
[5] Kocur P, Deskur-Smielecka E, Wilk M, Dylewicz P,2009,Effects of Nordic walking training
on exercise capacity and fitness in men participating in early, short-term inpatient cardiac
rehabilitation after an acute coronary syndrome - a controlled trial. ClinRehabil.;23(11):995–1004.
[6] Morgulec-Adamowicz N, Marszałek J, Jagustyn P,2011,Nordic walking - a new form of
adapted physical activity (a literature review). Hum Mov.;12(2):124–32.
[7] Sprod LK, Drum SN, Bentz AT, Carter SD, Schneider CM,2005,The effects of walking
poles on shoulder function in breast cancer survivors. Integr Cancer Ther.;4(4):287–93.
[8] „International Journal of Rehabilitation Research”, nr 32 (2) czerwiec 2009, s. 132-138.
[9] Oldak K., Ostrowska B., Nowakowska A., and Giemza C., “Ocena ryzyka upadku u
starszych kobiet aktywnych fizycznie pochodzących z różnych środowisk zamieszkania,”
Gerontologia Polska, vol. 21, no. 3, pp. 75–82, 2013.
[10] https://chodzezkijami.pl/artykuly/naturalna-recepta-na-zdrowie-ruch-lekiem-na-
choroby-cywilizacyjne-a679 [dostęp 21.01.2022]
[11] Antropomotoryka. Journal of Kinesiology and Exercise Sciences: EFFECTIVENESS OF
NORDIC WALKING AND PHYSICAL TRAINING IN IMPROVING BALANCE AND BODY
COMPOSITION OF PERSONS WITH DOWN SYNDROME, JKES 82 (28): 11-19, 2018),
[12] Skiba A, Marchewka J, Skiba Am, Podsiadło S, Sulowska i in. "Evaluation of the
Effectiveness of Nordic Walking Training in Improving the Gait of Persons with Down
Syndrome", BioMed Research International, vol. 2019, Article ID 6353292, 11 pages, 2019.
https://doi.org/10.1155/2019/6353292
[13] Marchewka A., Wpływ wybranych czynników na aktywność sportową upośledzonych
umysłowo w stopniu umiarkowanym i znacznym. Medycyna Sportowa. 2004; 20 (1): 21 – 28
[14] https://blog.alberty.org/nordic-walking-i-jego-zalety/ [dostęp 21.01.2022]
[15] https://bodyrelax.pl/bungypump-walking/ [dostęp 21.01.2022]
Komentarze
Prześlij komentarz